Het Theaterfestival of Belguim Now Playing Thru Sept. 4, 2010

Elk jaar inviteert Het Theaterfestival drie nieuwe juryleden. Dit jaar bestond de Vlaamse jury uit Manja Topper (actrice Dood Paard), Bernard Van Eeghem (theatermaker) en Karel Vanhaesebrouck (journalist rekto:verso, docent).

Van 1 mei 2009 tot 30 april 2010 zagen zij 465 voorstellingen uit Vlaanderen en Nederland en samen zo'n 253 premières. Ze keken ruim: van jeugdtheater tot danstheater, van theatrale interventies tot installaties, van muziektheater tot teksttheater. Nadien maakten ze een stand van zaken op, de Keuze 2010. Een scherp gekozen lijst die een synthese vormt van een seizoen.

De jury van het Nederlands Theater Festival (Amsterdam) maakte ook een keuze en beide festivals wisselen uit. Het Nederlandse festival brengt dit jaar vier voorstellingen uit de Keuze van Het Theaterfestival in Amsterdam. De jury van Het Theaterfestival koos drie projecten uit de lijst van de jury van het Nederlands Theater Festival. Deze uitwisseling wordt ondersteund door het Vlaams Nederlands huis deBuren en de Brakke Grond.

Het Theaterfestival vindt afwisselend in Antwerpen (deSingel, Monty, Toneelhuis) en in Brussel (Kaaitheater) plaats. Dit jaar is Antwerpen aan de beurt.

FR
Chaque année, le Theaterfestival invite un nouveau jury. Ils ont vu non moins de 465 spectacles en Flandre et aux Pays-Bas, allant du théàtre jeune public au théàre dansé, du mime aux installations théàtrales, du théàtre musical au théàtre textuel. Ensuite, ils ont établi un état des lieux, le Choix 2010 avec onze projets. Le jury du Nederlands Theater Festival (Amsterdam) a également opéré une sélection et les deux festivals effectuent des éanges: le festival néerlandais présente trois spectacles à Amsterdam et vice versa. En collaboration avec Vlaams Nederlands huis deBuren et Brakke Grond.

EN
Each year The Theaterfestival invites a new jury. They saw no less than 465 performances in Flanders and the Netherlands. From childrenís theatre to dance theatre, from mime to theatrical installations, from musical theatre to text theatre. They then summarised the current situation in the Choice 2010 with eleven projects. The jury of the Nederlands Theater Festival in Amsterdam also made a selection and the two festivals then swap productions, in association with Vlaams Nederlands huis deBuren and Brakke Grond. The Dutch festival will be presenting three performances in Amsterdam and vice versa.

De Keuze 2010 is...

* Otaku - Joost Vandecasteele/Kaaitheater (B)
* Unfold - kabinet k & Kopergietery - (9+) (B)
* Irakese geesten - Mokhallad Rasem/Monty (B)
* Springville - Miet Warlop (B)
* 1:Songs - Nicole Beutler / nb (NL) ism Sanja Mitrovic en Gary Shepherd
* Bakchai - Jan Decorte/De Roovers/Kaaitheater (B)
* Kermis in de hel - Peter Gorissen/Monty (B)
* Kokoschka Live! - De Warme Winkel, Veenfabriek/Touki Delphine en Nieuw-West/ Marien Jongewaard (NL)
* Rail Gourmet - Wunderbaum (NL)
* Som Faves - Ivo Dimchev (BUL/B)
* Snorro - Ro Theater - (8+) (NL)

Verder worden ook drie voorstellingen uit de selectie van het Nederlands Theater Festival in Amsterdam (het zusterfestival van Het Theaterfestival Vlaanderen) getoond.

* Dit is mijn vader - Het Beloofde Feest - deel III - Ilay den Boer & Huis van Bourgondië (NL)
* A l'attente du livre d'or - KVS & Campo (B)
* Wandelen op de Champs Elysées.... - FC Bergman (B)

Hieronder kan je de volledige brochure van de Keuze 2010 downloaden.

De jury over de Keuze 2010...

Hardcore theater?

Een jaar lang trok een driekoppige jury, bestaande uit actrice en theatermaakster Manja Topper, theatermaker en all-round-kunstenaar Bernard Van Eeghem en cultuurwetenschapper Karel Vanhaesebrouck, samen met festivalleider Don Verboven door het Vlaamse en Nederlandse theaterlandschap. Soms werd het een ontdekkingstocht, soms een blij wederzien, soms een moment van ongeremd enthousiasme. Een jaar van autostrades, taxi's, treinen, tankstations, teveel cholesterol en te lange ritten, maar ook een jaar vol theater en spelplezier.

Twee van de drie juryleden zijn zelf theatermaker. Dat levert zonder twijfel een ander blik op. Eerder dan kijken ging het om mee-kijken, mee-denken, mee-begrijpen, vanuit de wetenschap dat niets eenvoudig is, ook al gaat het vanzelf. Er werd gezocht naar gretigheid, persoonlijkheid, experiment, maar ook naar toegankelijk, leesbaarheid, openheid. Het resultaat van de tocht van dit drietal is bewust eclectisch, van een full-blast familiespektakel voor de grote zaal, met alle toeters en bellen vandien (Snorro), over een uitgesproken visueel tableau vivant (Kokoschka Live!) tot een experimenteel open atelier over het métier van de acteur (Kermis in de hel). De Keuze 2010 biedt op die manier een staalkaart - ook als is het slechts een van vele mogelijke - van wat er reilt, zeilt en leeft in het Vlaamse en Nederlandse theater, van de jonge Duits-Vlaamse en Irakese artiesten in Irakese geesten tot oud-gediende Jan Decorte en trawanten (Bakchai).

Toch is die eclectische keuze niet lukraak tot stand gekomen. Alle gekozen voorstellen mikken op een concrete impact. Soms op de hersenen, maar even vaak - en misschien zelfs altijd - op de buik. Ze ontroeren, verwonderen, verontrusten, behagen. Ze willen iets teweeg brengen. Allen gaan ze terug naar een basale maar cruciale essentie van het theater: elke voorstelling is een gebeurtenis, een evenement in het hier en nu waarbij artiesten en publiek in een beperkte tijdruimte iets voor elkaar proberen te betekenen, voorbij elke kunstzinnige ambitie.

Heel wat voorstellingen uit De Keuze 2010 tasten de grenzen van het theatermedium af zonder daarbij haar essentie uit het oog te verliezen. Miet Warlop onderzoekt in Springville de grens tussen theater, beeldende kunst en performance, de poëtische kinderdansvoorstelling Unfold (kabinet k & KOPERGIETERY) bevraagt de grens tussen beeld en dans, Joost Vandecasteele draait in Okatu de conventies van de stand-up-comedy binnenstebuiten tot een staalharde geopolitieke analyse. Ook al handelen vele van de gekozen voorstellingen over theater zelf (het artistieke onderzoek in Kermis in de hel, maar even goed het spel met de spectaculaire conventies in Snorro), nooit is die oefening het eindstation. De persoonlijke inzet van de maker, het waarom van diens keuzes, primeert.

Alle gekozen voorstellingen schuwen valse toneelmatigheid - het is hardcore theatre, live as hell. Vanuit de buik, maar ook steeds in het hoofd.

‘Spelen is doen alsof je alles voor de eerste keer doet', zo vertelt Peter Gorissen in een van de afleveringen van Kermis in de hel. In die ene zin ligt de essentie van het medium: het voorrecht bij die eerste keer te zijn. Telkens opnieuw.

http://www.theaterfestival.be/home

To post a comment, you must register and login.